Ik hoor in onze fanfare wel eens dat de oudere muzikanten niet meer mee kunnen en daarom willen stoppen als actief lid. Dit is erg jammer, want zij zijn in mijn ogen toch de fundering van onze club! Niet alleen tijdens de repetitie, maar zeker ook daarbuiten zijn ze niet te missen in deze mooie vereniging.

Dat er tijdens de repetities hier en daar een nootje wegvalt, is mijns inziens toch niet ze erg. Als het ergens anders maar opgevangen wordt. Bijvoorbeeld door gevaarlijke passages door een ander muzikant over te laten nemen als het erop aankomt tijdens een belangrijk concert of concours. Wanneer op ieder foutje wordt gelet. Hierdoor zouden de ouderen langer door kunnen musiceren, wat alleen maar de totale bezetting ten goede komt. Er vallen momenteel toch al teveel gaten in het corps. Het is voor een orkest toch zeer belangrijk, dat voor iedere muzikant het plezier in musiceren zolang mogelijk blijft bestaan!

Aansluitend hierop heb ik ditmaal mijn keuze laten vallen op enkele stukken met oudere muzikanten, waarbij je prachtige muzikale beleving kunt horen en zien! Hiermee wil ik de ouderen in de fanfare laten zien dat je, ook als je wat ouder wordt, de muzikale kwaliteit niet hoeft in te dammen. Als je er maar voor blijft gaan!

Ack van Rooyen met het nummer Round Midnight met begeleiding van Paul Kuhn and the Best & Babelberger Film orchester. 80 Birhtday Tour Wackerhalle, 39th Internationale Jazzwoche Burghausen in Duitsland in 2008.

Ack van Rooyen is geboren op 1 januari 1930, dus nu 83 jaar en nog steeds actief musicus op de bugel. Hij is buiten jazzmuzikant ook een van de ontwerpers van de ons bekende Huub van Laar bugels, de Oiram Ack. Dit speciale instrument wordt in ons corps bespeeld door Toine Franken. Het was de favoriete bugel in de onlangs ontbonden Landmachtfanfare "Bereden Wapens". Voor een biografie van Ack van Rooyen zie www. Ackvanrooyen.com/bio. Hij bespeelt de bugel op een manier zoals geen ander. We kunnen de muziek die hij maakt een beetje vergelijken met die van Toots Thielemans op zijn mondharmonica.

Peter Roberts als es-cornetzolist in Flowerdale van Philip Sparke. Iets jonger maar ook een 65 plusser. Hier speelt hij op es-cornet, een instrument dat ook vrij zwaar te bespelen is.

Hans Gansch in Song and Dance. Wederom een prachtige solo voor bes-cornet van Philip Sparke. Hans Gans is inmiddels ook 60 plus en nog steeds erg actief als solist.

Double Sax Leo van Vugt en Nico vd Corput. Als klap op de vuurpijl: Leo van Vugt (93) en Nico vd Corput (86) waren oude Jazzvrienden. Zij hielden jamsessions in hun huiskamerstudio. Deze opnamen zijn uit 2010 en 2011. Als je deze 2 "oude-van-dagen" ziet spelen, met dit enthousiasme, besef je dat je kunt musiceren tot aan het einde van je leven. Zolang je er zelf maar in gelooft!

Laatstgenoemde filmpje is alleen op Youtube zelf te besluiteren. http://www.youtube.com/watch?v=e5bRJHFNoO8