Op ons verzoek heeft Carel van Hoof een bespreking gemaakt van de euphoniumsolo Euphony van Robert Redhead en over de solist Renato Meli.

Euphoniumsolo "Euphony" van Robert Redhead

Een nieuw muziekstuk dat op onze lessenaars komt voor het concert Verrassende Ontmoetingen is de euphoniumsolo Euphony. Deze solo wordt vertolkt door de ons welbekende euphoniumsolist Renato Meli. Het muziekstuk Euphony is een van de vele populaire werken van de componist Robert Redhead (1940).          

Redhead schreef Euphony (letterlijk "aangenaam, fijn geluid") in 1978 en baseerde het op vier hymnes van het Leger des Heils van Sidney Cox: He found me, This one thing I know, You can tell out the sweet story en Deep and wide. Tijdens het schrijven merkte de componist op: De euphonium wordt dikwijls geassosieerd met melodieën en harmonieën, die zichzelf tot zeer mooie sounds lenen. Dit geldt ook voor deze solo, maar deze vormt ook een flinke kluif voor de solist, vanwege bereik en techniek.

Dit stuk is een een uitdaging voor zowel het orkest als de solist.

Biografie van deze zeer virtuoze solist: Renato Meli

Renato begon zijn muzikale loopbaan als achtjarige euphoniumspeler bij de plaatselijke muziekvereniging te Berg en Terblijt. Met dit orkest gaf hij op zijn veertiende zijn eerste solo-optreden. Hij speelde in diverse jeugdorkesten. Op 17-jarige leeftijd deed hij toelatingsexamen bij Piet Joris aan het Maastrichts Conservatorium. In 1991 werd hij aangenomen als euphoniumspeler bij de Koninklijke Militaire Kapel te Den Haag. Met dit orkest slaagde hij in 1993 cum laude voor het diploma uitvoerend musicus aan het conservatorium van Maastricht. Sinds 1995 is hij verbonden aan de Marinierskapel der Koninklijke Marine. Met dit orkest treedt hij regelmatig solistisch op.

Renato geeft workshops in binnen- en buitenland in samenwerking met de bekende instumentenfabrikant Boosey and Hawkes, die ook het bekende merk Besson vertegenwoordigt. Hij bespeelt dan ook een Prestige euphonium van Besson. De wereldbekende euphoniumsolist Steven Mead nodigde hem in februari 1995 uit voor een solistisch optreden tijdens de 2e euphonium-tuba conferentie te Birmingham. Tijdens de derde conferentie in 1997 gaf hij een bijdrage als docent. In januari 2000 werd hij wederom uitgenodigd voor een solistisch optreden, ditmaal in Manchester. Verder nam hij in september 1997 deel aan het Concours Mondial voor tuba en euphonium te Geubwiller. Hier eindigde hij als halve finalist. In 1998 speelde hij verschillende keren bij het Concertgebouworkest in  Amsterdam. Andere symphonieorkesten waren o.a. het Limburgs Symphonieorkest en het Brabants Symphonieorkest. Verder is hij lid van het Nederlands Fanfare Orkest en koperensemble Flexible Brass, waarin ook Bram Sniekers speelde. In het buitenland treedt hij vaak op als gastsolist. Enkele orkesten zijn: Brassband Midden Brabant (België), Conservatorium Brassband Manchester (Engeland), Junge Bläser Philharmoniker Südwest (duitsland), en la Banda Associazione Musicale Stanislao Silesu (Italië). Daarnaast dirigeert hij bij de fanfare "Vermaak na arbeid" uit St. Huibrechts-Lille, en de Kreeke Brassband Geleen.

Renato heeft een missie: hij is fel gekant tegen het imago van "oude-mannetjesinstrument", dat de euphonium heeft. Maar al te vaak komt het immers voor, dat als het met de vingervlugheid op de trompet of hoorn niet meer wil lukken, de muzikant overschakelt naar de tenortuba. Door het geven van clinics, workshops en solo-optredens wil Renato bijdragen aan meer waardering voor zijn lievelingsinstrument. Hij constateert inmiddels dat de waardering langzaam toeneemt. Het is een goed teken dat er steeds meer jongeren voor de tenortuba kiezen. Met het promoten van het instrument probeert Renato een flinke bijdrage te leveren aan de populariteit van de euphonium.